Aangezichtsverlamming

Aangezichtsverlamming

 Logopedie bij een aangezichtsverlamming

Perifere aangezichtsverlamming verwijst naar een verlamming van de gezichtsspieren als gevolg van letsel aan de nervus facialis tussen de hersenstam en de gezichtsspieren. Ongeveer de helft van deze verlammingen wordt gediagnosticeerd als Bell's verlamming, waarvan de oorzaak vaak onbekend is. Een belangrijk principe in het behandelingsprogramma is ontspanning, omdat het gemakkelijker is om te bewegen vanuit een ontspannen toestand en een ontspannen gezicht er beter uitziet.

Wat doet de logopedist?
Een cruciaal aspect van de therapie is ontspanning. Vanuit een ontspannen staat is het makkelijker om te bewegen en ziet het gezicht er beter uit. De therapie begint meestal met het uitvoeren van een onderzoek genaamd de "Sunny Brook", die kijkt naar de mogelijke bewegingen en synkineses (meebewegingen).

Binnen perifere aangezichtsverlamming zijn er drie stadia:
Stadium 1: Volledige paralyse (geen zichtbare beweging aan de aangedane zijde)
Stadium 2: Parase (minimale beweging mogelijk)
Stadium 3: Synkinese (ongewenste mee-bewegingen)

Stadium 1:
In dit stadium worden voornamelijk adviezen en oefeningen gegeven voor patiënten met een volledige verlamming. Actief oefenen heeft weinig zin totdat er beweging is. Massage-oefeningen worden gegeven om ontspanning in het gezicht te bevorderen.

Stadium 2:
In dit stadium begint de beweging terug te keren. Langzame bewegingen aan beide zijden van het gezicht zijn belangrijk, met aandacht voor het voorkomen van synkineses en het beginnen vanuit een ontspannen toestand.

Stadium 3:
Synkineses zijn onwillekeurige bewegingen die gelijktijdig optreden met vrijwillige bewegingen als gevolg van verkeerde zenuwgroeipatronen tijdens herstel. De training richt zich op het beperken van deze bewegingen en het uitvoeren van bewegingen met minimale spanning.
Share by: