Taalontwikkelingsstoornis
Een taalontwikkelingsstoornis is neurobiologische ontwikkelingsstoornis die erfelijk kan zijn, de precieze oorzaak is nog onbekend. Kinderen met TOS hebben moeite met taal. Verder lijkt er niets met ze aan de hand te zijn, daarom is TOS een onzichtbare handicap. Intelligentie, gehoor en algemene ontwikkeling van het kind zijn normaal. Wel heeft het kind problemen bij het maken van zinnen, het gebruik van woorden, het begrijpen van taal, lezen en/of schrijven. Wanneer er al taalproblemen in de familie voorkomen, is de kans op TOS groter.
Hoe herken je TOS?
Een taalontwikkelingsstoornis bij een kind kun je herkennen aan verschillende signalen:
- Het kind spreekt in korte, onlogische zinnen;
- Het kind is slecht verstaanbaar;
- Het kind is stil en praat weinig;
- Het kind kan zich slecht concentreren;
- Het kind begrijpt anderen vaak niet;
- Het kind lijkt soms niet te luisteren.
Niet ieder kind met TOS heeft last van al deze problemen. Soms wisselen de symptomen per levensfase. Omdat de signalen niet altijd herkend worden, denkt men vaak dat een kind met TOS gewoon niet zo slim is. Sommige kinderen blijven hun hele leven last houden van de gevolgen van hun taalstoornis, ook als (jong)volwassene kun je nog hinder ondervinden van een TOS. Er kunnen problemen zijn in een opleiding of in een baan.
Om de diagnose TOS te kunnen stellen worden de taalvaardigheid, het gehoor en de non-verbale intelligentie beoordeeld. Dit laatste om uit te sluiten dat de taalproblemen worden veroorzaakt door een gehoorverlies of verminderde intelligentie. De taalvaardigheid wordt in kaart gebracht met verschillende taaltests voor het taalbegrip en de taalproductie (woorden en zinnen). Daarnaast worden de communicatievaardigheden van het kind beoordeeld. Is de diagnose TOS, dan wordt in overleg met de ouders een plan gemaakt om zo gericht mogelijk aan de taalontwikkeling te werken.